Choć nadgarstek jest jedną z mniejszych części ciała, to wszelkie uszkodzenia i urazy w jego obrębie są problematyczne i dokuczliwe. Nic dziwnego – wykorzystujemy go praktycznie cały czas. Bierze udział w codziennych czynnościach, pracy zawodowej, oraz prawie każdej aktywności sportowej. Nadgarstka potrzebujesz nawet, a możesz szczególnie przy pracy przy komputerze m.in do obsługi myszki.
Przez jego dużą ruchomość, dość często dochodzi do przeciążenie lub kontuzji nadgarstka, chociażby podczas uprawiania sportu. Wówczas koniecznie staje się jego unieruchomienie, tak aby zapobiegać pogłębianiu uszkodzenia i jednocześnie zapewnić tkankom warunki do regeneracji. Stabilizator i orteza nadgarstka to jedna z najskuteczniejszych form leczenia urazów. Dowiedz się, jak działają te wyroby medyczne, kiedy warto je nosić i na co zwrócić uwagę przy wyborze.
Orteza nadgarstka to wyrób medyczny, który zakłada się w celu stabilizacji i odciążenia stawu przy przeciążeniu, po urazie lub operacji, jako wsparcie w procesie rehabilitacji. Choć pełni funkcję podobną do gipsu (utrzymuje staw niezmiennie w tej samej pozycji), to posiada zdecydowanie więcej zalet, przez co obecnie coraz częściej stosowany jest zamiast niego. Orteza jest wykonana z o wiele lżejszych materiałów, często oddychających, które nie podrażniają skóry. Można ją także zdjąć do kąpieli, co pozwala na higienę leczonej części ciała i zapobiega odparzeniom.
Inną zaletą ortezy jest to, że występuje w wielu rozmiarach. Z łatwością można dopasować ją do wielkości leczonej okolicy u danego pacjenta. Specjalne sznurówki i rzepy sprawiają, że dokładnie przylega do powierzchni ciała, a także pozwalają regulować docisk i stabilizację podczas całego procesu rehabilitacji. Orteza nadgarstka najczęściej wykonana jest z neoprenu, który odprowadza wilgoć. To oznacza, że możesz podejmować aktywność fizyczną bez obawy o odparzenia i rozwój bakterii pod wpływem gromadzenia się potu. Ponadto materiał ten zapewnia terapię termiczną, ogrzewając tkanki i przyspieszając tym samym ich regenerację.
Ograniczając ruchy pomiędzy powierzchniami stawowymi, orteza przyspiesza leczenie i rekonwalescencję poszczególnych obszarów aparatu ruchu. W jaki sposób? Zapobiega niekontrolowanym ruchom, które mogłyby powodować ból, pojawiający się podczas obciążania uszkodzonego stawu promieniowo-nadgarstkowego, np. przy rozciąganiu więzadeł czy napięciu mięśni. Tym samym do pewnego stopnia lub całkowicie (w zależności od rodzaju zastosowanej ortezy) hamuje czynność stawu i mięśni. Orteza nadgarstka wykorzystywana jest także do korekcji ustawienia stawu, a utrzymując go w prawidłowym położeniu zapobiega pogłębianiu kontuzji.
Ortezy i stabilizatory to aparaty ortopedyczne, które można nosić przy różnych schorzeniach i urazach, zarówno o niskim, jak i wysokim stopniu zaawansowania. To nowoczesny sposób na leczenie wielu urazów, kontuzji i przeciążeń. Sprawdzą się zarówno przy przeciążeniu nadgarstka, w lekkich oraz ciężkich skręceniach, jak po złamaniach. Nie każda orteza będzie jednak odpowiednia do wszystkich problemów. Kluczem do wyboru tej odpowiedniej jest jej sztywność i poziom stabilizacji.
Opaska na nadgarstek to elastyczny wyrób, który stosuje się w przypadku mało poważnych skręceń stawu czy też przeciążeń, np. pod wpływem intensywnego treningu. Aby jednak mieć pewność czy ból stawu nie jest związany z bardziej zaawansowanym problemem warto udać się do ortopedy i, w zależności od wskazań, wykonać badania funkcjonalne i/lub obrazowe. Opaski na nadgarstek są wciągane lub zapinane na rzep (można je regulować). Zapewniają delikatny ucisk na tkanki, przez co w niewielkim stopniu stabilizują staw, bez dużego ograniczenia ruchomości. Przy zastosowaniu materiału neoprenowego dodatkowo rozgrzewają tkanki, co poprawia ukrwienie i odżywienie, a przez to przyspiesza procesy naprawcze.
Od gipsu coraz częściej się odchodzi ze względu na to, że nie da się go regulować w czasie leczenia, np. wraz z ustępowaniem obrzęku. Nie przepuszcza powietrza i utrudnia higienę uszkodzonego obszaru. Gips jest także ciężki, a zbyt ciasno założony może uciskać struktury miękkie i kostne. Znacznie lepszym rozwiązaniem będzie sztywna orteza na nadgarstek, która zapewni maksymalną stabilizację, a jednocześnie regulację i cyrkulację powietrza.
Ze względu na to, że nadgarstek cechuje znaczna ruchomość i przenoszenie dużych obciążeń to łatwo o jego przeciążenie czy też skręcenie. Jest intensywnie angażowany m.in. podczas aktywności fizycznej (np. w siatkówce czy tenisie), przez co sportowcy bardzo często odwiedzają gabinety ortopedów i fizjoterapeutów. Istnieją sytuacje, w których wystarczy zaaplikować taping sztywny, np. jako zabezpieczenie przed kontuzją lub wsparcie jej leczenia. Jest to jednak doraźna forma pomocy. W wielu sytuacjach konieczna jest mocniejsza stabilizacja i wsparcie mięśni i stawów przez dłuższy czas. Wówczas odpowiednim rozwiązaniem jest zastosowanie ortezy na nadgarstek.
Tak się składa, że orteza ma wyjątkowo szerokie zastosowanie jeśli chodzi o problemy mięśniowo-kostne w obrębie nadgarstka. Dzięki różnym rodzajom tego aparatu ortopedycznego można stosować go zarówno w mniej poważnych sytuacjach, np. przeciążeniach mięśni i stawów, jak i znacznie poważniejszych, np. po złamaniu, skręceniu czy po operacji. Dzięki wielu zaletom ortez, sportowcy i/lub pacjenci nie są już skazani na gips, który przede wszystkim uniemożliwia prawidłową dbałość o higienę, a także może powodować zaniki mięśniowe.
Ból nadgarstka może mieć różne podłoże i wynikać z przeciążeń, neuropatii uciskowych, złamań czy też problemów reumatycznych lub zwyrodnieniowych. Niezależnie jednak od rodzaju schorzenia/urazu i stopnia ich zaawansowania, jednym z podstawowych zadań stabilizatora na nadgarstek jest zniesienie bólu. To możliwe dzięki odciążeniu tkanek i wyhamowaniu ich działania, które to powoduje dolegliwości bólowe.
W pewnych sytuacjach wykonywanie jakichkolwiek czynności w nadgarstku staje się bolesne, dlatego orteza powinna mieć wówczas odpowiedni stopień usztywnienia, by ograniczyć tę ruchomość. Zdarza się jednak, że problemem jest wyłącznie przeciążenia. W takich przypadkach wystarczy opaska stabilizująca, zakładana podczas ćwiczeń czy pracy.
Skręcenie nadgarstka to powszechny uraz sportowy (ale nie tylko – zdarza się także przy upadku, np. podczas jazdy na rowerze czy przy poślizgnięciu na lodzie). Dochodzi do niego na skutek nienaturalnego i przekraczającego możliwości fizjologiczne ruchu w stawie. W przypadku skręcenia mamy do czynienia z uszkodzeniem więzadeł łódeczkowato-księżycowatego oraz księżycowato-trójgraniastego w różnym stopniu. Może dojść do naciągnięcia poszczególnych pasm lub całkowitego zerwania więzadła. Niezależnie od stadium zaawansowania urazu, stabilizacja jest jak najbardziej rekomendowana. W mniej poważnych skręceniach wystarczy opaska na nadgarstek wykonana ze sztywnego materiału, natomiast przy zaawansowanych urazach, wymagających operacyjnego zespolenia więzadła nieunikniona będzie półsztywna lub sztywna orteza
Co daje stabilizator nadgarstka przy jego skręceniu? Przede wszystkim zabezpiecza staw poprzez ograniczenie jego ruchomości. Tym samym zapobiega nasileniu bólu i pogłębianiu uszkodzenia. Po ewentualnej operacji stwarza więzadłom fizjologiczne warunki do regeneracji. Delikatny ucisk zapobiega narastaniu obrzęku, a wraz z utrzymaniem ciepłoty ciała zapewnia sprawne krążenie krwi i dopływ składników odżywczych, niezbędnych przy procesie gojenia tkanek.
Przy złamaniu dochodzi do przerwania ciągłości tkanki kostnej. Bez unieruchomienia odtworzenie tej ciągłości jest niemożliwe. Kości potrzebują odpowiednich warunków do regeneracji, a mianowicie utrzymania stałej, właściwej pozycji zbliżającej złapane części, bez narażania na ich przemieszczanie. Orteza na świeżo złamany nadgarstek powinna być sztywna, natomiast pod koniec leczenia warto wymienić ją na ortezę półsztywną z dodatkową szyną stabilizującą.
W przypadku złamania rekomenduje się noszenie jej przez większość czasu i zdejmowanie jedynie do czynności pielęgnacyjnych. Jeśli ortopeda i/lub fizjoterapeuta wyrażą zgodę, to można ściągnąć ją na kilka-kilkanaście minut dziennie, by ręką ,,odpoczęła” od stabilizacji. Jednak w tym czasie nie wolno obciążać jej nawet w niewielkim stopniu.
Unieruchomienie nadgarstka po operacji jest bardzo ważne z kilku powodów. Przede wszystkim stanowi wsparcie dla osłabionych i naruszonych pod wpływem zabiegu struktur. Orteza ogranicza również niepożądane ruchy w stawie, które mogłyby spowodować ponowne uszkodzenie tkanek, a przez to wydłużyć rekonwalescencję, nasilić ból, utrudnić gojenie rany czy też spowodować rozejście się szwów. Ponadto stabilizator nadgarstka wspomaga pooperacyjny zrost kostny, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania tej części ciała.
Po operacji nadgarstka polecamy ortezę McDavid z profilowaną szyną po stronie dłoniowej, która zapewnia powierzchniom stawowym stabilizację i funkcjonalne ułożenie stawu.
Cieśń nadgarstka to schorzenie neuropatyczne, które polega na ucisku przebiegającego w kanale nadgarstka nerwu pośrodkowego. Powstaje na skutek wykonywania powtarzalnych czynności ręką. Dotyczy osób, które m.in.:
Cieśń nadgarstka objawia się mrowieniem i drętwieniem w obrębie kciuka, palca wskazującego i serdecznego. Może również wystąpić osłabienie mięśniowe tej okolicy i idące za tym zaburzenie ruchów precyzyjnych. Objawy zaostrzają się w przede wszystkim w nocy, ale także podczas wykonywania czynności, które je spowodowały. W zachowawczym leczeniu cieśni nadgarstka sprawdzi się elastyczna (miękka) orteza, która spowoduje ustawienie ręki w takiej pozycji, aby zwiększyć przestrzeń w kanale nadgarstka i zmniejszyć ucisk na nerw. Taki stabilizator ograniczy do pewnego stopnia ruchomość ręki (w kierunku, który nasila dolegliwości), a z drugiej strony pozwoli na wykonywanie pracy zawodowej czy czynności codziennych.
Prewencja, czyli zapobieganie dolegliwością jest bardzo ważne przede wszystkim dla sportowców, którzy są narażeni na kontuzję. Pozwala uniknąć urazu i związanej z nim często długiej rehabilitacji. Do uszkodzenia dochodzi najczęściej w wyniku niekontrolowanego ruchu w nadgarstku (np. podczas upadku) lub nałożenia obciążenia przekraczającego jego funkcjonalne możliwości. Stabilizując staw, orteza na nadgarstek zapobiega nagłym i zbyt szybkim ruchom w obrębie ręki, a także tym przekraczającym fizjologiczny zakres. Dzięki temu orteza nadgarstka chroni staw przed uszkodzeniem tkanek kostnych i miękkich. Jako prewencja z pewnością przyda się sportowcom, którzy:
Długość noszenia stabilizatora stawu nadgarstkowego jest zatem zależna od rodzaju i stopnia zaawansowania problemu aparatu ruchu.
Jeśli mamy do czynienia z przeciążeniem to orteza powinno się założyć na czas trwania treningu/pracy i pozostawić ją przez ok. 2 godziny po zakończeniu aktywności. Oprócz tego ortezę zakładamy zawsze przy tych czynnościach, które generują ból w nadgarstku i powodują jego obciążenie.
Gdy doszło do skręcenia lub złamania to czas noszenia powinien wynosić – w zależności od stopnia zaawansowania uszkodzenia – od kilkunastu dni do kilku tygodni.
Noszenie ortezy wymaga dyscypliny. Z praktycznego punktu widzenia w każdej chwili można ją zdjąć, dlatego dla niektórych może okazać się to pokusą. Trzeba jednak uświadomić sobie, że w poważniejszych przypadkach stabilizacja stawu powinna być ciągłym, a nie dorywczym procesem. W innym razie regeneracja i leczenie nadgarstka po urazie, kontuzji czy operacji będą nieskuteczne, co w przyszłości spowoduje kolejne dolegliwości.
Nie wszystkie problemy układu kostno-stawowego wymagają całodobowego unieruchomienia. W przypadku tych mało skomplikowanych, np. przeciążeń stawu, zakładanie stabilizatora na nadgarstek nocą nie jest konieczne, a wręcz może być niewskazane. Jeśli jednak mamy do czynienia z poważnym urazem, takim jak złamanie, zwichnięcie czy masywne skręcenie, ortezę zdecydowanie warto pozostawić na noc. Podczas snu wykonujemy bowiem wiele nieświadomych ruchów, które mogłyby spowodować przemieszczenie elementów stawowych lub uszkodzenie tkanek miękkich, a tym samym zakłócić proces leczenia.
Każdy przypadek powinien być jednak indywidualnie rozpatrzony przez lekarza ortopedę i/lub fizjoterapeutę. Zdecydowanie odradzamy samodzielnego dobierania czasu noszenia ortezy.
Stabilizacja nadgarstka nawet w sytuacjach, które wydają się błahe, może istotnie wpłynąć na funkcjonowanie stawu w przyszłości. Zlekceważenie bólu w nadgarstku podczas ruchu, ograniczenia ruchomości czy innych alarmujących objawów to krok do powikłań czy też pojawienia się innych dolegliwości.
Wybierając ortezę na nadgarstek trzeba wziąć pod uwagę kilka bardzo ważnych kwestii:
Pierwszy punkt należy do oceny lekarza ortopedy i/lub fizjoterapeuty. To właśnie ci specjaliści powinni przeprowadzić dokładne badanie obrazowe oraz funkcjonalne, a następnie dobrać odpowiedni rodzaj usztywnienia.
Wśród rodzajów ortez i stabilizatorów na nadgarstek wyróżniamy:
Orteza nadgarstka powinna być przede wszystkim dostosowana do rodzaju i stopnia problemu. W przypadku świeżych złamań najrozsądniejszym wyborem okaże się sztywna orteza, a w miarę postępu leczenia – półsztywna. Poważniejsze skręcenia stawu wymagają stabilizatorów półsztywnych, natomiast skręcenia lekkie i przeciążenia – miękkich. Pamiętajmy również o zapewnieniach producenta o wykonaniu ortezy z oddychających materiałów, takich jak neopren. Tkanina przepuszczająca powietrze umożliwia zachowanie higieny skóry nawet wtedy, gdy orteza ściśle przylega do ciała. Tymi i innymi równie ważnymi właściwościami wyróżniają się produkty amerykańskiej marki McDavid. Oferuje ona stabilizatory i ortezy, a także odzież kompresyjną przeznaczone zarówno dla sportowców zawodowych, jak i amatorów. Technologia zastososwana w stabilizatorach marki Mcdavid jednocześnie zapewnia stabilizację mięśni i stawów, jak i pozwala zachować swobodę ruchu.
Cena wyrobów ortopedycznych to jedno z kryteriów branych pod uwagę przez przyszłych użytkowników. W przypadku tak ważnej roli ortez nie warto skupiać się na najtańszych produktach. Zwykle nie są one wykonane z niskiej jakości materiałów, przez co mogą nie zapewniać odpowiedniej ochrony ani wentylacji. Zawsze warto przeanalizować stosunek ceny do jakości produktu. W ofercie naszego sklepu znajdziesz ortezy i stabilizatory w cenie, na którą każdy może sobie pozwolić. Jednocześnie idzie ona w parze z maksymalną ochroną stawu, świetnymi materiałami wolnymi od lateksu i możliwością regulacji.
Cena ortezy na nadgarstek jest uzależniona od jej rodzaju. Miękkie ortezy są tańsze niż sztywne aparaty ortopedyczne. Ich koszt wynosi od 40zł. Cena ortez półsztywnych waha się między 60-100 zł, a sztywnych od 80 zł.
Do wyboru odpowiedniej ortezy na staw nadgarstkowy trzeba podejść naprawdę sumiennie. Ten aparat ortopedyczny ma w końcu za zadanie chronić staw przed urazem, umożliwić tkankom regenerację, zmniejszyć ból czy też zapewnić prawidłowy zrost kości. Powinien być zatem dobrany nie tylko pod względem rozmiaru, ale również stopnia sztywności. Nie zapominaj też o materiale i odrzuć lateks! Tworzywo, z którego wykonano ortezę powinno być przepuszczalne i zapewniać skórze cyrkulację powietrza.
Ponadto, jeśli nie masz praktycznego doświadczenia i wiedzy na temat stabilizatorów, poproś o doradztwo ortopedę lub fizjoterapeutę, a następnie zdaj się na pomoc pracownika sklepu ortopedycznego.
Fizjoterapeutka i masażystka, pomaga pacjentom z bólem kręgosłupa oraz zaburzeniami mięśniowo-powięziowymi. Miłośniczka gry w tenisa i jazdy na rowerze.